Reünie De Treffers 4
Ruim een jaar geleden zochten Jos en Carla Eikholt, Chris en Trudy Rikken en Martien en Bianca Claus, elkaar op met een lumineus idee. De drie heren kenden elkaar van het voetbal uit de jaren zeventig en tachtig uit de vorige eeuw. Zij voetbalden in het roemruchte zondagelftal van Treffers 4 (ja toen hadden we nog 11 zondagelftallen). Zij gingen een reünie organiseren van dit elftal. Het genoemde Treffers 4 was destijds een hecht vriendenelftal. Op een enkeling na waren het allemaal jongens uit Groesbeek. Sommige jongens hebben ruim 15 jaar bij dat elftal gevoetbald.
De vaste kern bestond uit rond de 13 man. Soms was er een jaar iemand even weg door te stoppen of te gaan voetballen in het derde elftal, maar eigenlijk kreeg iedereen daar al gauw spijt van omdat “het vierde” toch weer trok. Het mooie is dat dit elftal ook nooit is gedegradeerd … en ook nooit kampioen is geworden. Steevast stonden zij in de tweede onder-afdelingsklasse. Jarenlang. Veel jongens van dat elftal trainden nauwelijks of nooit. De tegenstanders waren vaak tweede elftallen van voetbalverengingen uit de wijde regio van Nijmegen. Jongens die vaak nog kans hadden in hun eerste elftal of selectie tet komen. Jongens die wel degelijk 1 of 2 keer trainden. Roemruchte wedstrijden waren er tegen Overasseltse Boys 2, ZOW 2, Germania 3, Groesbeekse Boys 3, Rood Wit 3, Diosa 2, Astrantia 2, Heumen 2, Millingen 2, etc. etc. Elk jaar kwamen de jongens van ons vierde deze tegenstanders weer tegen. Hoewel ze bij de trainingen niet zo fanatiek waren, tijdens de twee helften van wedstrijden waren zij dat wel degelijk.
Het meest fanatiek leken de jongens van “het vierde“echter tijdens de derde helft. Soms werd het laat na wedstrijden, soms nog later. Roemrucht waren ook de weekendjes weg; naar Scheveningen, Valkenburg en plaatsen in Duitsland. Het leuke is dat veel van de meiden van destijds vriendinnen werden en ook nog steeds vriendinnen zijn. Net zoals de jongens nog steeds vrienden zijn. We zien ze allemaal nog regelmatig in de kantine, bij het Eerste op zondag of zaterdag, maar ook als vrijwilliger of als supporter bij andere wedstrijden; bijvoorbeeld van hun kinderen. Tsja, eens De Treffers, altijd De Treffers.
28 Oktober jongstleden was het dan zo ver: de reünie. 20.00 uur verzamelen bij “de Verrassing”. Bijna iedereen was er: de inmiddels mannen en vrouwen op leeftijd geworden jongens en meisjes. Links of rechts was een grijze haar te zien, soms ook niet omdat de haren geverfd waren. Links en rechts ook een buikje, maar die waren er toen ook al. En allemaal wel nog steeds fanatiek met het glas. Alsof er in 30 jaar niets veranderd is.
De hele avond is er genoten van een hapje en een drankje. Iedereen had ervoor gezorgd dat er foto’s waren waarmee het zaaltje was versierd. Ook waren er veel videobeelden, gemaakt tijdens wedstrijden en de weekendjes weg. Het maakte de tongen los. Menig verhaal werd uit de oude trommel opgedist. Soms met een beetje fantasie erbij, maar altijd met een meewarige terugblik en leuk. Zoals het vaker gaat: de mooiste goals bestaan in herinnering. En herinneringen waren er genoeg. Met dank aan de organisatie.