100e wedstrijd en afscheid Gino van den Berg

In de laatste wedstrijd van het seizoen 2023/2024 tegen Spakenburg speelde Gino van den Berg zijn 100e wedstrijd voor De Treffers. Van deze 100 wedstrijden begon Gino 79 keer in de basis. Door zijn aangekondigde vertrek naar de buren van Achilles’29 was dat ook de laatste wedstrijd voor ons. Gino ontving een gravure en de Technische Commissie schreef het volgende dankwoord voor hem.

Gino heeft 4 seizoenen bij ons gespeeld. Zijn voetbalopleiding heeft hij in Duitsland bij Borussia Mönchen Gladbach genoten, waarna hij nog 1 seizoen bij HSV II en bij Jong Cambuur heeft gespeeld. Daarna kregen wij het signaal dat Gino weer in de buurt van Venlo wilde gaan voetballen op een mooi niveau. In een testwedstrijd overtuigde hij ons als echte degelijke centrumverdediger.

In het eerste seizoen onder Jan de Jonge maakte Gino direct grote indruk. Samen met Bryan Sirvania vormde hij een sterk CV-duo. Gino had body, een gepantserd lijf waar je beter niet tegenaan kon lopen, had een focus als verdediger, sterk in duel en had naast een goed verdedigend inzicht ook uitstraling en een stijlvolle houding. Aan de bal was Gino betrouwbaar en beschikte over een goede trap. Hij oogde als een Italiaanse verdediger met een Duitse opleiding en degelijkheid. Hij maakte zo’n grote indruk dat hij dat jaar terecht werd gekozen tot ADCO Speler van het Jaar. Zijn contract werd dan ook verlengd en de insteek was om samen met Bryan de komende jaren uit te groeien tot topduo in de tweede divisie. Dat dit geen vreemde gedachte was bleek wel uit de belangstelling die er, vooral uit het vissersdorp aan het IJsselmeer, voor beiden kwam. Maar Gino is een jongen die sfeergevoelig is, het goed naar zijn zin had en zich thuis voelde bij de mensen en de club De Treffers. Ook had hij geen zin om meerdere keren per week uren in de auto te zitten om te gaan trainen en spelen. Hij zei dat als wij tevreden waren en onder dezelfde voorwaarden verder wilde, hij wilde blijven en niet eens in gesprek zou gaan bij de club die hem toch als grote vis beschouwde. Dat tekent Gino.

Gino bleef en speelde zijn partijen met bravoure. Zijn positie leek onaantastbaar. Als speler bikkelhard en als mens loyaal, gevoelig, rustig, vriendelijk en zeer prettig in de omgang. Maar in de voetballerij liggen roem en de vergankelijkheid van de roem dicht blij elkaar. Onder trainer Leeroy Echteld werd een ander type voetbal gespeeld waarbij ook andere eisen gesteld werden aan de centrale verdedigers, en dan met name in balbezit. Het spel van Gino en de positie van Gino stonden vaker ter discussie. Ook nam de concurrentie voor zijn positie toe. Gino werd afgelopen seizoen gepasseerd en kwam ernaast te staan. Hij kon zich als oprechte sportman neerleggen bij het feit dat Guus de concurrentie won en ook een grote meerwaarde was dit jaar. Dat vond hij geen nederlaag of schande om van een dergelijke speler de strijd te verliezen. Ook deze reactie was typisch Gino.

Velen adviseerden hem om naar de trainer te stappen en met de vuist op tafel te slaan en uitleg te eisen. Maar Gino heeft dus die Duitse opleiding genoten, waar je niet meteen naar een trainer stapt maar juist de keuzes accepteert en er ophet veld geantwoord en gereageerd moet worden. Hij is ook niet de persoon om stennis te maken. In de keren dat Gino minuten maakte, bijvoorbeeld in de bekerstrijd in de Adelaarshorst, deed hij gewoon zijn ding en verdedigde met passie en met klasse. Want het echte verdedigen is zijn kwaliteit en ding. Gino had nog een doorlopend contract. Toen we kort na de winter om tafel met hem gingen om zijn situatie te bespreken zei hij dat hij zijn contract gewoon uit wilde dienen en tot het eind van het seizoen gewoon zijn best zou doen en voor zijn plek zou gaan. “En dan in de voorbereiding van volgend seizoen ga ik vol voor een basisplaats, ik ga er alles aan doen en er open in”, zei hij. Ook dit is weer karakteristiek voor Gino.

Totdat er enkele weken geleden toch iets knakte toen hij niet bij de wedstrijdselectie zat. Via zijn voetbalvriend Dennis Janssen werd hij gepolst voor Achilles. Daar waar ook een andere voetbalvriend uit zijn periode bij Cambuur zit, Julian Calor. Dat leek hem wel wat, en na prettige gesprekken met mensen van de club gaf hij aan die overstap graag te willen maken. De Treffers legt hem daarbij geen strobreed in de weg omdat Gino altijd loyaal is geweest en een oprecht en geweldig persoon is. En het is ook tekenend dat hij kiest voor vrienden en een goed gevoel, daar waar ongetwijfeld diverse topamateurclubs hem graag aan de selectie zouden willen toevoegen.

Gino, bedankt voor de vier mooie jaren en je geweldige inzet!! Het ga je goed.