Weer hetzelfde liedje
Een bekend Nederlands filosoof (met rugnummer 14) zei ooit: ”Als je niet schiet, ken je niet scoren”. Uw verslaggever zou daaraan willen toevoegen: En als je niet scoort, ken je niet winnen. Het was weer hetzelfde liedje tegen IJsselmeervogels. De Treffers was zeker in de tweede helft niet de mindere, maar er werden te weinig kansen gecreëerd om de 1-0 achterstand vanuit de eerste helft weer goed te maken. Dus ging de volle buit weer eens naar de tegenstander.
Al na vijf minuten werd Gavin Vlijter door Thomassen gelanceerd. Vlijter botste op IJsselmeervogelsdoelman Julia Prinsen, waarbij het onduidelijk was of Prinsen ging voor de bal of de man. In ieder geval geen strafschop. Het eerste kwartier waren de kansen so wie so voor de Groesbekers. Zo had Thomassen met iets meer nauwkeurigheid misschien vanaf 16 meter op in plaats van over doel kunnen schieten. Daarna was het de beurt aan de Spakenburgers. Hak miste maar net een scherpe voorzet van Van den Meiracker en Sanchez Angulo weigerde een cadeautje uit te pakken, toen doelman Niels Kornelis de bal zo maar in de voeten van de tegenstander schoof. De Colombiaan schoot voor een leeg doel over. Tien minuten later kwam IJsselmeervogels toch op voorsprong: Van den Meiracker kopte raak uit een voorzet van Mike van de Laar. Boudouni zou op slag van rust de score bijna verdubbeld hebben, maar Bryan Sirvania kon op de lijn nog redding brengen.
Met een drietal wissels – Ippel, George en Versteeg voor Van den Berg, een blijkbaar toch aangeslagen Vlijter en Ten Den – probeerde trainer Gesthuizen het tij te keren. En dat moet gezegd: de Groesbekers drukten de tegenstander terug op eigen helft. Thomassen schoot uit een moeilijke hoek voorlangs, een vrije trap van Wouters werd door doelman Prinsen onschadelijk gemaakt en ook George wist na een slalom door de verdediging het doel niet te vinden. Tegenstoten van IJsselmeervogels waren het vermelden niet meer waard. Maar scoren lukte de Groesbekers ook deze avond niet. Ook niet, toen in de laatste vijf minuten Pim Balkestein nog eens als stormram werd ingezet. Al was Campman er met een vrije trap nog erg dichtbij! Weer niks. De zorgen worden groter.