EVEN BELLEN MET…

We bellen wat af in deze tijd. Bellen, want aan persoonlijk contact zijn de nodige beperkingen gesteld. Lastig, als je een vereniging bent, die van persoonlijke contacten aan elkaar hangt. We willen elkaar niet uit het oog verliezen en we willen weten hoe het met iedereen gaat. Dus bellen we. En als we al niet bellen, dan skypen we, zoomen we, facetimen we of hoe al die programma’s al niet heten. Maar in deze rubriek pakken we nog steeds de oude, vertrouwde telefoon, in 1876 uitgevonden door Alexander Graham Bell (!).  En vandaag doen we dat en bellen met….

JOS EIKHOLT (voorzitter supportersvereniging)

Jos komt uit een echte Treffersfamilie. De Eikholts hebben hun stempel op de vereniging gedrukt, daarvan getuigt nog steeds de Theo Eikholt-tribune ter nagedachtenis aan ome Thé.  Jos is een zoon van diens broer Hent Eikholt, die jarenlang verzorger van ons eerste elftal was (“Hedde wa?”). En Jos is voorzitter van onze supportersvereniging “Samen met De Treffers”, die inmiddels zo’n kleine 200 leden telt. Behalve roodzwart bloed moet er ook postbloed door de aderen van vader en zoon Eikholt stromen. Hent was in Groesbeek een alom bekende postbode, die op zijn talrijke koffie-adressen de laatste nieuwtjes en de laatste moppen te berde bracht in een tijd, dat er nog brieven, ansichtkaarten, girobetaalkaarten, AOW-gelden (contant!) en nog veel meer bezorgd werden. En Jos is eveneens werkzaam bij wat inmiddels PostNL is gaan heten.

 Bestuur supportersvereniging m.u.v. de vijfde van links.

We vroegen aan Jos wat de coronacrisis betekent voor zijn werk én voor de supportersvereniging.

“Ik werk nu alweer 42 jaar bij PostNL. In die tijd is er veel veranderd. Ik ben indertijd begonnen als postbode, maar nu houd ik me met name bezig met de planning van het telefoonverkeer. Normaal gesproken doe ik dat vanuit Breda, nu doe ik dat vanuit huis. Dat scheelt me enorm in reistijd, iedere dag 2 uur heen, 2 uur terug (red.: ik ben Jos al eens voor half zeven ’s morgens op het station in Nijmegen tegen gekomen). Daar tegenover staat, dat ik nu wel langer werk, want het is enorm druk. PostNL levert veel meer pakketjes af bij de mensen thuis, maar ook het telefoonverkeer is heel erg toegenomen. Omdat persoonlijk contact bijna onmogelijk is, wordt er veel meer gebeld. Dat betekent meer werk in de diverse call centers. En er moeten meer mensen worden opgeleid voor de organisatie van al dat gebel. En ook dat gebeurt nu online.

Als supportersvereniging proberen we de moed er in te houden. Om die reden hebben we bij alle Treffersleden, die 65 jaar of ouder zijn, bossen bloemen met een persoonlijk kaartje bezorgd. Dat waren zo’n 200 adressen! Gelukkig werden we daarin geholpen door een drietal spelers uit de selectie. Er hadden er nog meer mee willen doen, maar dat bleek niet nodig. Het kostte veel voorbereiding, maar we hebben op die actie ontzettend veel positieve reacties gehad. Mensen, die wat verder weg woonden, zoals de vader van Cliff Gartsen in Nieuw-Bergen, werden tot hun verrassing ook niet vergeten. We willen ook de komende tijd mensen blijven binden aan de club. Hoe, dat is nog even de vraag want onze financiële middelen zijn beperkt ook al hebben we inmiddels zo’n kleine 200 leden.”

De moed er in houden, dat doen we samen met Jos, samen met de supportersvereniging, samen met De Treffers!