DE TREFFERS MACHTELOOS EN KRACHTELOOS

Het was koud zaterdagavond op Sportpark Zuid. En de wedstrijd wist het publiek ook al niet te verwarmen, of het moeten de mensen uit Veenendaal zijn geweest, die hun GVVV een gemakkelijke 3-0 overwinning zagen behalen op De Treffers.  Het was niet best wat de roodzwarten hun aanhang voorschotelden. 

GVVV liet al direct merken met welke bedoelingen het naar Groesbeek gekomen was. In de eerste minuut schoot aanvoerder Roy Terschegget al meteen tegen de onderkant van de lat. Gelukkig voor de roodzwarten sprong de bal weer terug in het veld. Met Terschegget is een van de uitblinkers aan Veenendaalse zijde genoemd. Geen wonder, dat vanuit het kooplustige Spakenburg begerige ogen op hem zijn geworpen! Uitblinkers waren er aan Trefferszijde niet al gaf men het eerste kwartier nog wel aardig partij. Het eerste doelpunt had er zo maar een voor de thuisploeg kunnen zijn, maar Khalouta had weinig geluk met een paar schoten en Sjoerd Ars kwam een haarlengte te kort om een voorzet van diezelfde Khalouta in te koppen. In plaats daarvan viel nog binnen het kwartier het doelpunt aan de andere kant. Een persoonlijke fout stelde Robin Segers in staat om vrij voor te zetten, waarna iedereen miste behalve Terschegget, die de bal hard binnen schoot. GVVV nam steeds meer het heft in handen en het tweede doelpunt, dat nog binnen het eerste half uur viel, was daarvan het logisch gevolg. Maar ook deze keer werd het de Veenendalers wel erg gemakkelijk gemaakt! Segers was met een lob in de lange hoek de doelpuntenmaker. En toen vijf minuten later de volledige Treffersdefensie niet alert was en doelman Niels Kornelis ook nog eens in de fout ging stond het 0-3. Sherwin Grot kon de bal rustig breed leggen op Jeremy de Graaf, die een leeg en dus niet te missen doel voor zich zag. De Graaf was kort voor rust dicht bij een vierde doelpunt, maar zijn inzet sprong deze keer uit de kruising.

De tweede helft had schriftelijk afgedaan kunnen worden. Bij deze. GVVV nam gas terug en De Treffers probeerde met weinig gevarieerde aanvallen iets terug te doen. Doelman Jansen had echter een uitstekend oog voor de hoge ballen, die iedere keer weer voor de pot werden gegooid. Van echt gevaar was geen sprake. Iedereen snakte naar het einde, dat na 92 minuten kwam.